Een tijdje geleden heb ik me het boek 'Chinese Boxing: Masters and Methods' van Robert W. Smith aangeschaft. Ik vind het geweldig! Hoewel er eigenlijk bitter weinig instaat, vind ik het ideale literatuur om even vast te nemen als ik op het toilet zit. Dit las ik vandaag, in het hoofdstuk over Cheng Man-Ch'ing.
"Cheng also told me of Chu Min-I ... a T'ai-Chi student of Wu Chien-Ch'uan...
Chu was an eccentric, as is seen in the title of the doctoral thesis he wrote
while studying medicine in Paris: 'A study of the vaginal vibrations of the female rabbit.'"
Dat men een doctoraat kan halen op zo'n onderwerp, hilarisch vind ik dat. Hoe heeft ie dat toch praktisch aangepakt, vraag ik me dan af? Mja, ik denk erg visueel, ik kan me er wel iets bij voorstellen... :)
Doet me eraan denken, leraar Roel schreef ooit in 'De essentie van T'ai-Chi' (hoofdstuk 'lessen van de meesters') hoe Sifu Fei vertelde hoe je een grootmeester kan herkennen. Volgens hem , hou je vast: 'lijkt het een beetje op een konijntje'.
Ha, prachtig toch wat je kan doen met twee verschillende stukken informatie. Hebben niets met mekaar te maken op zich, buiten het woord 'konijn', en als je niet kritisch bent en niet zelf onderzoekt, dan ga je er nog vreemde opvattingen op na houden over T'ai-Chi!
