15/01/2008

Uitstel is afstel

Gister iets geleerd. Ik wist het al wel met men koppie, maar nu heb ik het voor de eerste keer ervaren.

Het zit zo, discipline is mijn big issue. 'Liever lui dan moe en liever morgen dan vandaag' is zowat m'n motto. En vanaf de zomervakantie heb ik me er aangezet om discipline te kweken.

Nu werk ik sinds een tijdje met een weekschema (een tip van vriend Armand). De details geef ik niet mee, wel dat ik, wanneer ik omstreeks 16.00 thuiskom van het werk, oefen. Daarna eten, dan Chinees studeren, avond afsluiten met wat lezen, filmpje zien of wat gamen, dan staan en bed in. Dit werkt al een hele tijd erg lekker, moet ik zeggen, maar toen gebeurde het volgende.



Gisteren kwam ik dus rond 16h thuis en ik voelde me erg moe. Dus ik dacht "weet je wat, ik wissel m'n schema effe om, ik ga nu lekker niets doen en vanavond oefenen!" Allemaal dik in orde. Avond gaat voorbij en na wat Chinees gelezen te hebben, trek ik een makkelijke broek aan, sportschoentjes aan, schuif de tafel opzij en net op het moment dat ik wil beginnen te oefenen, gaat de deurbel.

'Verdomme', is het eerste dat ik denk, 'Komen ze me nog storen ook'. Chagrijnig deed ik de deur open. Bleek het een vriend te zijn die onaangekondigd een bezoekje kwam brengen. Bizar, helemáál niet van zijn gewoontes, want zolang ik hem ken (ca 10 jaar) belt hij altijd op voorhand. Nou heb ik die jongen erg graag (ook al is ie met compleet andere dingen bezig dan ik), maar toch wou ik hem niet binnenlaten, want "hij had maar moeten weten dat ik ging oefenen, z'n eigen schuld, na!"

En plots besefte ik dat het m'n eigen fout was! Ik had verdomd moeten oefenen wanneer ik de tijd ervoor had! En Tim leek als door God gezonden om me daar met een grote smile aan doen te herinneren. En dat ik nu afgestraft werd, omdat ik niet had doorgezet in m'n oefening, leek niet meer dan logisch.

Tim dus wel binnengelaten en het werd een zeer gezellige avond, moet ik toegeven. Maar morgen is het eerste dat ik doe na het werk, m'n sportschoenen aan en trainen :)



Nu, ik denk niet echt na over toeval en lotsbestemming en dergelijke, maar dit voorval, dat kan toch geen toeval zijn. Dat Tim op het exacte moment dat ik begin te oefenen, aanbelt, daar zit meer achter, denk ik dan. Nou, het maakt eigenlijk niet uit, het draait om de les die geleerd moet worden. En die is erg duidelijk!